چگونه می توان یک پست کامل را بدون گفتن چیزی بنویسید؟

نوشتن یک پست وبلاگی که پر از اطلاعات و حکمت به نظر می رسد در حالی که در واقع حاوی هیچ ماده ای نیست یک شکل هنری است. هر کسی می تواند کلمات زیادی بنویسد، اما وقتی آنها فقط در یک مکان می چرخند، آنها را با ارزش جلوه دهد؟ این نیاز به مهارت دارد. بیایید این راهنمای خنده دار 1000 کلمه ای را برای ساختن یک شاهکار از فضا مرور کنیم.

مرحله 1: با یک عبارت مبهم و مبهم شروع کنید

هر پست عالی با یک قلاب شروع می شود، درست است؟ اشتباه هر پست خالی با عبارتی به قدری کلی و مبهم شروع می شود که می تواند در مورد هر چیزی صدق کند.

“راز موفقیت فقط انجام کارها نیست، بلکه انجام کارهای درست، به روش درست و در زمان مناسب است.”

این به چه معناست؟ اصلا هیچی. اما به نظر می رسد به اندازه کافی عمیق است که خوانندگان را وادار کند به پیمایش ادامه دهند، به امید شفاف سازی. سورپرایز: آنها آن را دریافت نخواهند کرد.

مرحله 2: مقدمه خود را با کلمات کلیدی پر کنید

کلمات کلیدی نان و کره پست هایی هستند که چیزی نمی گویند. شما به خواننده احساس می کنید که می دانید در مورد چه چیزی صحبت می کنید، حتی اگر ندانید. به عنوان مثال:

“در یک چشم انداز دیجیتال پویا و همیشه در حال تحول، استفاده از قدرت راه حل های نوآورانه سنگ بنای رشد بی نظیر است.”

میبینی اینجا چی شد؟ شما همه چیز را گفتید در حالی که در واقع چیزی نگفتید. زیبایی کلمات رایج در توانایی آنها برای پر کردن خلاء است در حالی که به خواننده این تصور را می دهد که در شرف دستیابی به بینش جدیدی است.

مرحله 3: بیش از حد وعده دهید بدون اینکه قصد حفظ آنها را داشته باشید

انتظارات زیادی را در پاراگراف های اول تنظیم کنید. مهم نیست که شما قصد انجام آنها را ندارید. نکته کلیدی این است که مخاطب خود را علاقه مند نگه دارید.

تا زمانی که خواندن این پست را به پایان برسانید، تمام ابزارهایی را که برای متحول کردن زندگی، وبلاگ و حتی روتین قهوه صبح خود نیاز دارید، در اختیار خواهید داشت.

آیا ابزاری برای ارائه دارید؟ البته نه. اما شما یک توهم ارزش ایجاد کرده اید – و این چیزی است که اهمیت دارد.

مرحله 4: عنوان های فرعی را اضافه کنید که مفید به نظر می رسند اما مفید نیستند

زیرنویس در پست های طولانی ضروری است. این تصور را به خواننده القا می کند که در شرف یادگیری چیزی عملی است. اما نکته جالب اینجاست: عنوان‌های فرعی مفید به نظر می‌رسند، اما محتوای زیر به‌طور درخشانی مبهم است.

چگونه شروع به پیشرفت واقعی کنیم
در اینجا می توانید مراحلی را بنویسید که خیلی کلی هستند و مفید نیستند:

به اهداف خود عمیقاً فکر کنید.

اهداف خود را به اهداف کوچکتر تقسیم کنید.

برای رسیدن به اهداف کوچکتر تلاش کنید.

شگفت انگیز! من یک بخش کامل نوشتم که هر کسی می توانست بدون خواندن آن را حدس بزند.

مرحله پنجم: از قدرت جملات پرکننده استفاده کنید

هر پاراگراف باید حداقل شامل دو جمله باشد که یک ایده را به روش های کمی متفاوت بازگو کند. این نه تنها تعداد کلمات شما را افزایش می دهد، بلکه تضمین می کند که هیچ کس با یک سرنخ واضح ترک نمی کند.

“برای پیشرفت واقعی، لازم است که ایده حرکت رو به جلو را در آغوش بگیریم، در نهایت، بدون پیشرفت، چگونه می توان به جلو رفت؟”

در پایان این پاراگراف، خواننده به جایی نرسیده است – و شما هم به هیچ جا نرسیدید.

مرحله ششم: از تشبیه هایی استفاده کنید که به هیچ منجر نمی شوند

تشبیه ها ابزاری عالی برای گیج کردن مخاطبان در حالی که مانند یک فرد متفکر ظاهر می شوند، هستند. فقط مطمئن شوید که آنقدر با موضوع شما مرتبط است که بی فایده است.

“نوشتن یک وبلاگ مانند پختن یک کیک است، شما با مواد اولیه شروع می کنید، آنها را با هم مخلوط می کنید، و گاهی اوقات کار نمی کند – اما در هر صورت، چیزی یاد می گیرید.”

یاد بگیر دقیقا چی؟ این قسمت مهم نیست

مرحله 7: یک آمار بی فایده اضافه کنید

یک آمار می تواند باعث شود که پست شما قابل اعتماد به نظر برسد، حتی اگر کاملا ساختگی یا به شدت اشتباه تفسیر شده باشد.

“مطالعات نشان می دهد که از هر 10 وبلاگ نویس 8 نفر پس از پایبندی به اهداف خود به مدت پنج سال موفق می شوند.”

کدام مطالعه؟ چه کسی آن را اجرا کرد؟ نگران این جزئیات آزاردهنده نباشید. خوانندگان به ندرت این ادعاها را تأیید می کنند.

مرحله 8: نقل قول معروفی را وارد کنید که به سختی با موضوع مطابقت دارد

نقل قول از یک شخص مشهور می تواند به پست شما اعتباری بدهد، اما ترفند این است که از نقل قول هایی استفاده کنید که فقط به طور جزئی با موضوع شما مرتبط هستند.

همانطور که شکسپیر زمانی گفت: «با خود صادق باش.» وقتی صحبت از وبلاگ نویسی می شود، به معنای واقعی ماندن است – هر چه که برای شما معنی دارد.

آیا نقل قول واقعاً به محتوای شما مرتبط است؟ به سختی اما چه کسی با شکسپیر بحث می کند؟

مرحله نهم: تا جایی که ممکن است خودتان را تکرار کنید

اینجاست که شما واقعاً می توانید تعداد کلمات خود را افزایش دهید. یک ایده را در نظر بگیرید، آن را در سه زمان مختلف بیان کنید و کلمات را تماشا کنید.

“موفقیت در وبلاگ نویسی فقط مربوط به کار سخت نیست، اما کار هوشمندانه به معنای ترکیب سخت کوشی با تفکر استراتژیک است. ”

تبریک می گویم! اینها 50 کلمه هستند که سه بار یک چیز را می گویند.

مرحله 10: به یک راز بزرگ اشاره کنید بدون اینکه هرگز آن را فاش کنید

به یک “راز بزرگ” اشاره کنید، اما هرگز آن را فاش نکنید.

“کلید واقعی موفقیت در وبلاگ نویسی چیزی است که در تمام مدت پیش روی شما بوده است، ممکن است هنوز متوجه آن نشوید، اما به محض اینکه متوجه شوید، همه چیز به خواندن ادامه می دهد و به زودی متوجه خواهید شد.”

سورپرایز: آنها چیزی متوجه نمی شوند، اما امیدوارانه به خواندن ادامه می دهند.

مرحله یازدهم: یک نتیجه گیری بی فایده بنویسید

نتیجه آخرین فرصت شما برای گفتن چیزی است در حالی که به نظر می رسد فردی عمیق هستید. به طور مبهم همه چیزهایی را که گفتید تکرار کنید، سپس یک عبارت انگیزشی اضافه کنید که می تواند برای هر چیزی صدق کند.

“در پایان روز، وبلاگ نویسی چیزی فراتر از نوشتن است – این در مورد خلاقیت، ارتباط و رشد است. بنابراین دست به کار شوید، متمرکز بمانید و به یاد داشته باشید: سفر به همان اندازه مهم است که مقصد.”

سفر چیست؟ مقصد چیست؟ چه کسی اهمیت می دهد؟ پست تمام شد!

افکار نهایی (نه واقعاً نهایی).

نوشتن یک پست وبلاگی که چیزی نمی گوید ممکن است آسان به نظر برسد، اما رقصی استادانه از عبارات خالی، کلمات کلیدی و پرکننده استراتژیک است. با تسلط بر این تکنیک‌ها، می‌توانید محتوایی ایجاد کنید که جای خالی را پر کند، احساس مهمی کند و مخاطبان خود را به خاراند.

از این گذشته، آیا راز واقعی نوشتن این نیست که چیزی بگوییم در حالی که چیزی نگوییم؟

اکنون ادامه دهید و شروع به نوشتن شاهکار خود از هوا کنید. فقط این انتظار را نداشته باشید